Kara canlılarının solungaçları genellikle sucul yaşam tarzına uyumlu olarak evrimleşmiştir. Su içindeki oksijeni almak için solungaçlar, suyun içinden oksijenin difüzyonu yoluyla oksijeni alır ve karbondioksiti suya verirler. Ancak kara yaşamına adapte olmuş canlılar, solunumlarını genellikle havadan sağlarlar ve bu da solunum organlarının farklı bir evrim geçirmesine neden olmuştur.
Kara canlılarında solunum genellikle akciğerler, deri solunumu veya solungaç benzeri yapılar aracılığıyla gerçekleşir. Örneğin, memelilerde ve kuşlarda akciğerler, kara yaşamına uyum sağlamış solunum organlarıdır. Solunum için kılcallı bir yapıya sahip olan akciğerler, havadaki oksijeni alır ve karbondioksiti atmaya yardımcı olurlar.
Bazı amfibi türlerinde, özellikle semenderlerde ve bazı kurbağalarda, sucul yaşam dönemlerinde solungaçlar gelişmiş olabilir. Ancak bu solungaçlar, genellikle kara yaşamına geçiş yaptıklarında gerilemeye veya değişime uğramaya başlar. Bu tür canlılar, kara yaşamında solunumu akciğerler veya cilt solunumu gibi farklı yöntemlerle sağlarlar.
Sonuç olarak, kara canlılarının solungaçları genellikle kara yaşam tarzına uyum sağlamak için gelişmez. Bu canlılar genellikle kara yaşamına geçiş yaptıklarında solunumu farklı organlar aracılığıyla sağlarlar.